Мит 1 – Љубовта може да се доживее само со посебна личност.
За овој мит во голема мера придонесоа сериите и филмовите кои ја идеализираат љубовта. Поради тоа, многумина можат да го чекаат својот посебен „принц“, а патем да ги отфрлат оние луѓе кои според нивното разбирање се обични. На овој начин пропуштаат добри шанси да започнат врска со партнери со кои врската би имала иднина.
Мит 2 – Ако љубовта е вистинска и голема, тогаш и сексот е одличен.
Ова е двојна стапица. Двајца можат да бидат сакани и почитувани, но нивниот пол треба да биде лош бидејќи не ги земаат предвид потребите и желбите на партнерот. Можете да го сакате, но да имате различни преференци кога станува збор за интимноста. Исто така, поединците не сакаат да вложат напор или да покажат подготвеност да ги подобрат своите вештини. Исто така, ако сексот е одличен, тоа во никој случај не значи дека има некои подлабоки емоции кај овие луѓе. Тоа може да биде само телесно задоволство и ништо повеќе. Смалувањето на љубовта на секс е погрешно .
Мит 3 – Љубовта е страст.
Овој мит води до фактот дека кога страста ќе стивне по неколку месеци, луѓето почнуваат да се сомневаат во искреноста на чувствата. Мислат дека партнерот се „оладил“, дека станал рамнодушен, но тоа нема врска со емоциите. Во љубовта постои биохемиски механизам кој има свој ритам. Намалувањето на интензитетот на страста е нормален и вообичаен процес бидејќи телото не може долго да биде во состојба на афект. Затоа, стабилизирањето и замената на страста со нежност и силна приврзаност е нормално и пожелно, бидејќи тоа е гаранција за долготрајна врска во која парот комуницира и решава заеднички животни задачи, а не само што ги задоволува своите телесни потреби и исполнува фантазии.
Мит 4 – Љубовта има моќ да промени сè и секого
Кога некој ќе се заљуби, човекот неизбежно чувствува промени во себе и во своето однесување. Но, тоа не значи дека некој автоматски ќе се промени на подобро само затоа што се заљубил. За да дојде до промена, човекот мора самиот да ја посакува, да ја иницира, да бидете подготвени за тоа. И не затоа што некој друг го очекува или сака. Не менува љубовта, туку желбата да бидеме подобри за себе, а со тоа и за саканата личност. Сериите и филмовите исто така многу придонесоа за овој мит дека љубовта менува сè. Сценариото е како шаблон – добра, паметна и вредна девојка се заљубува во „лош дечко“ и го менува, го спасува од канџите на зависности, проблеми, па станува нежен, грижлив, примерен… Овој мит донесе многу разочарување кај оние кои не успеаја да ја „спасат“ саканата личност од лошите навики или општеството. Тоа го доживеале како личен пораз, мислејќи дека нивната љубов не е доволно силна. Но, тоа не е клучот во љубовта, туку во самиот поединец.