Сексот може да ја подобри состојбата на луѓето кои боледуваат од Паркинсонова болест. Или барем некои од нив. Ова го покажуваат податоците од студијата за сексуалните навики и прогресијата на болеста, спроведена меѓу 355 лица со дијагноза на Паркинсонова болест.
Постои тесна врска помеѓу сексуалното и општото здравје – и кај здрави луѓе и кај пациенти со хронични болести, вели д-р Марина Пикило, доцент на Центарот за невродегенеративни болести на Универзитетот во Салерно.
Таа и истражувачите од нејзиниот истражувачки тим заклучија дека мажите со ран стадиум на Паркинсонова болест кои се сексуално активни доживуваат поблага прогресија на болеста од оние без сексуална активност.
Сепак, овие заклучоци не важат за дамите.
Истражувачите истакнуваат дека симптомите на болеста се различни кај жените отколку кај „посилниот“ пол.
Дополнително, „помалку е веројатноста жените да зборуваат за сексуални и генитални проблеми поради јавните ставови“, велат истражувачите.
Учесниците во студијата, која траела две години, имале 57 години кога во раните фази им била дијагностицирана Паркинсонова болест.
Тие биле подложени на тестови за инвалидитет и ментално здравје. Потоа се појавија во интервју, каде одговараа на прашања поврзани со нивните навики за спиење, здравјето на срцето, чувството на замор, болка или апатија, внимание и мемориски вештини и многу повеќе.
Учесниците беа прашани и за нивниот сексуален живот во текот на изминатата година.
Се покажа дека мажите биле двојно поактивни сексуално од жените: само две третини од мажите изјавиле дека имале секс во овој период; на жени – една третина.
Според тоа, сексуално поактивните страдале од благо моторно оштетување.
