Kолку и да е убава, неопходна, инспиративна, љубовта може да биде комплицирана, напорна, често болна. Од нас бара да направиме отстапки, нè става на тест за да разбереме што навистина сакаме, за да научиме одредени лекции. Некои луѓе никогаш не ги учат, упорно повторувајќи ги истите грешки.
Еве 3 лекции за љубовта што секој треба да ги знае:
- Не можете да натерате никого да ве сака
Во љубовта нема правила или логика . Привлечноста помеѓу двајца луѓе се случува на необјаснив начин. За да можеме бескрајно да се обидуваме да придобиеме некого – ќе биде неуспешно ако таа личност не ни се допаѓа, а не само во физичка смисла . Колку и да му угодуваме на таквата личност, ние ја сакаме, не можеме да ја натераме да не сака. А притоа проблемот нема да биде во нас, т.е. затоа не сме помалку вредни. Исто така, не треба да се трудиме да сакаме некого, само затоа што нè сака нас – во љубовта нема чувство на должност. Чувствата треба да бидат искрени,а не „наштимано“ како што му одговара. Љубовта не е проект. Нашето срце избира кога ќе сака да користи некои од неговите критериуми и не мора да биде некој што го замисливме. Напротив, често се изненадуваме. Но, тоа е љубов!
- Безусловната љубов не треба да биде само за другите, туку и за себе.
За да сакаш некого и некој да те сака тебе, прво треба да се сакаш себеси . И тоа е целата филозофија на љубовта. Не можете да бидете добри со другите ако не се прифаќате себеси, ако не знаете да се цените себеси, вашите соништа, вашите желби, ако не сте цели како личност. И за да го постигнете тоа, треба да ги прифатите сите ваши силни и слаби страни . Да се ставиш себеси на прво место, да не ги задоволуваш другите и да не ги исполнуваш туѓите очекувања. Само тогаш имаш услови безусловно да сакаш друго суштество, целосно да му се предадеш.
- Секоја личност сака на свој начин
Сите имаме некои очекувања, желби. Ние би сакале нашиот маж да биде вака или онака, да има одредени карактеристики, да се однесува на одреден начин… Во ред е, но луѓето постојат без разлика на нашите желби, не можеме да ги „наредиме“ туку да ги прифатиме такви какви што се. ако ни одговара. Ако чувствуваме љубов кон некого, ако се чувствуваме удобно кога сме со таа личност, ако ѝ веруваме, се грижиме за неа – тогаш мора да ги прифатиме нејзините маани. Ајде да направиме компромис. Да прифатиме онака како што нè сака , затоа што само така може. Ценете го и бидете благодарни .
