Долго време барав одговор на прашањето што ми е, што немам маж покрај себе. Ги барав сите оние делови од мене кои го одбиваат и го блокираат неговото доаѓање. Имаше моменти кога мислев дека сум премногу груб и омекнував. Имаше моменти кога мислев дека сум премногу пасивна и почнав да глумам. Да покажам, да намигнувам – во моите сфаќања за тоа и во моите принципи кон него. Станав поотворена, поприфатлива. Ги отфрлив сите мои барања – како треба да изгледа, да се однесува и да го оставиме да дојде – таков каков што е. Го оставив срцето отворено без да подигнам ѕидови околу него.
Поминав долго време барајќи го насекаде. Се обидов да го најдам во секоја личност што ја запознав. Со моите зборови сакав да покажам дека не сум страшна. Јас не сум… никаков вид опасна жена таму. До пред некое време кога се наситив и ги фрлив рацете. Момент кога сфатив дека не одам кон него, туку кон себе. Дека овој пат не е начинот на љубовта однадвор, туку оној внатре. Така, малку помалку, збунета и обидувајќи се да станам совршена жена за некој друг, станав онаа за себе.
Сега знам и во едно сум сигурна- нема да го запрам со ништо ако дојде, но не го чекам. Сега не престанувам да живеам како што сакам. Нема да престанам кога ќе дојде. И знам дека ќе ме прифати баш така. Знам дека ќе биде доволно отворен и храбар да биде искрен за чувствата кон мене и да не ми дозволи да решавам загатки како – дали ме сака и како точно ме сака во својот живот.
Тоа направи сè многу полесно. Од тој момент, светот доби поинаков вкус и боја. Повеќе не ми е мачно да не правам нешто како луѓето. Се е во ред и на свое место. Кога ќе дојде, ќе ме посака, баш така. Да не ме сакаше така, немаше да ме избере мене, туку која било друга жена. Светот е полн со други жени.
Не знам што сакам да кажам со тоа. Навистина не сакам да кажам ништо бидејќи секој ќе ме разбере според тоа каде се наоѓа во животот. Најдете ја вашата вистина во моите зборови – онаа што ќе ви го направи животот полесен и поинспиративен. Ова е она што отсекогаш го посакував со мојата голотија. Дишете љубов.
„По патот на срцето“, Силвија Крумова
