Сите сме биле таму: во прегратките на нашата најдобра пријателка, со солзи во очите, потпирајќи ја главата на нејзиното рамо, надевајќи се дека таа ќе го излечи нашето скршено срце.
Но, не секогаш истиот настан ни го крши срцето.
Тоа може да биде нешто многу сериозно за нас – како изневерување, лажење, неверство. Или тоа може да биде нешто побезно – како тој да ве игнорира поради пријателите или фудбалски натпревар – што не ги исполнува вашите конкретни очекувања за тоа како треба да се однесува со вас.
Помалите проблеми обично се полесно да се поправат ако сте отворени да ја споделите вашата болка со него. Сфаќате дека можеби сте претерале со нешто релативно глупо затоа што не сте го изразиле она што ве мачи. И така работите се насобраа и одеднаш вие експлодиравте.
Но, понекогаш болката е голема, па и раната. Понекогаш личноста до вас прави нешто страшно што ви го крши срцето.
Не сакате да го видите неговото лице, да одговарате на неговите пораки, да разговарате со него, па дури и да го слушнете неговото име
Но, дали можеш да простиш нешто толку страшно?
Запомнете една работа – простувајќи некому, си простувате и себеси. Ја тресете болката и можете мирно да се движите напред.
Да му простите не значи да го прифатите повторно во вашиот живот. Понекогаш постапките на нашите сакани толку многу не повредуваат што никогаш повеќе нема да бидеме исти со нив. Но, сепак, простувањето е одлична работа, затоа прости!
Ако не можете, не заборавајте, но простете!
Така ќе се чувствувате слободни.
