- Денес е прекрасен ден! – рече Лагата.
Вистината погледна наоколу, погледна во прекрасното небо, денот беше навистина убав, затоа кимна со главата согласувајќи се со она што го кажа Лагата. Двајцата пешачеа малку и дојдоа до еден бунар.
– Водата на пролет е многу убава, ајде да пливаме заедно. – предложи Лагата.
Вистината, повторно сомнителна, ја допре водата, што беше навистина многу убаво. Тие се соблекоа и влегоа во потокот да пливаат. Одеднаш Лагата излезе од водата, брзо ја облече облеката на Вистината и истрча во блиското село.
Разбеснета и Вистината излегла од водата, потрчала да ја бара Лагата за да и ја земе облеката, бидејќи не можела да ја облече облеката. Луѓето, гледајќи ја голата Вистина, се ужаснаа и го тргнаа погледот со презир и бес.
Кутрата Вистина се врати во вителот и исчезна засекогаш, криејќи го својот срам. И од тој ден Лагата го облекува светот облечена како Вистината.
