АКО ИМАТЕ ПОВЕЌЕ ОД 60 ГОДИНИ – ЕВЕ КОЛКУ ЧАСА ТРЕБА ДА СПИЕТЕ

Луѓето на возраст од 60 до 72 години спијат во просек по 7,5 часа дневно, додека оние на возраст од 18 до 32 години успеваат да спијат речиси девет часа. Постарите луѓе често се жалат на проблеми со спиењето. Половина од нив доживуваат нарушувања на спиењето, а четвртина до третина страдаат од несоница. Очигледно, постојат две главни тешкотии: да заспиете ноќе и да не се разбудите премногу рано наутро – за да не можете повеќе да заспиете. Во некои случаи, нарушувањата на спиењето се влошуваат поради здравствени проблеми. Но, многумина се принудени да останат будни (барем дел од ноќта) дури и во отсуство на симптоми на болести кои би ги спречиле да заспијат.
Недостатокот на сон може да има долгорочни ефекти врз имунитетот и многу други здравствени исходи. Покрај тоа, недостатокот на сон може да доведе до дневна поспаност и зголемен ризик од несреќи. Можеби на луѓето им треба помалку сон како што стареат, па нема што да се грижите?

Биолошкиот часовник на постарите може да ги спречи да спијат во текот на денот, дури и ако личноста навистина го сака тоа. Сепак, да се открие колку сон им треба на луѓето од различна возраст е многу потешко отколку што може да изгледа на прв поглед. Секако, може да се пресмета колку часа всушност спијат луѓето и да се види дека во просек постарите луѓе спијат помалку од помладите.

Понекогаш се вели дека старите луѓе остануваат будни навечер затоа што дремат дење. Други, напротив, тврдат дека прекумерната дневна поспаност не треба да се смета за неизбежен придружник на стареењето. Лекарите често не ги сфаќаат сериозно поплаките на пензионерите за несоница. Една студија покажа дека додека 69% од постарите возрасни изјавиле дека имаат проблеми со спиењето, 81% од оние кои пријавиле проблеми со спиењето не биле запишани во медицинската историја на пациентот. Ако претпоставиме дека на постарите луѓе им треба многу сон како и на сите други, зошто спијат помалку?

Една хипотеза е дека деноноќниот ритам на телото е нарушен за време на процесот на стареење, што резултира со тоа што човекот се буди порано отколку што треба. Истражувањата покажуваат дека постарите луѓе имаат променливи дневни циклуси, што ги тера да стануваат порано и да легнуваат порано. Можеби им треба уште повеќе сон, но сонот не им доаѓа, па дури и кога ќе дремат, квалитетот на сонот веќе не е ист како во помладите години. Чувството на поспаност варира во текот на денот и во текот на ноќта, а слични експерименти засновани на лишување од сон сугерираат дека тоа ги одразува процесите поврзани со биоритмите на телото – како што се промените во температурата на телото во текот на денот и вечерното ослободување на хормонот мелатонин. Намалувањето на производството на мелатонин со возраста може да влијае на сонот. Научниците откриле дека постарите и помладите луѓе се чувствуваат поспани во различни периоди и имаат различни степени на активност на бавни бранови.