1) Тие прифаќаат промени
Во свет кој постојано се развива, среќните се оние кои можат да се прилагодат. Промената не е нешто од што треба да се плашите. Наместо тоа, тоа е возбудлива можност – шанса да научите, растете и доживеете нешто ново.
Будизмот нè учи на концептот на непостојаност – дека сè постојано се менува и дека ништо не останува исто. И токму во ова прифаќање и разбирање на промените можеме навистина да ја најдеме среќата.
Колку пати сте се задржале на старите навики, ситуации или врски, и покрај тоа што знаете дека повеќе не ви служат? Тоа е вообичаена човечка тенденција, но не и таква што води до среќа или напредок.
Да се движите напред во животот значи да ја прифатите промената, а не да ја избегнувате. Колку повеќе ви е удобно со идејата за промена, толку посреќни и поотпорни ќе бидете кога ќе се соочите со неизбежните подеми и падови во животот.
Не преживуваат најсилните или најинтелигентните, туку оние кои можат најдобро да управуваат со промените. И среќните луѓе ја совладале оваа уметност.
2) Тие живеат во сегашниот момент
Внимателноста е навика да се биде присутен и ангажиран во моментот. Станува збор за ценење на овде и сега и не грижа за минатото или иднината.
Тих Нахат Хан, познат виетнамски будистички монах, еднаш рекол: „Сегашниот момент е исполнет со радост и среќа. Ако обрнете внимание, ќе го видите“.
И не можеше да биде повеќе во право. Кога сме навистина присутни во моментот , ја гледаме убавината на животот што често ја занемаруваме. Стануваме поблагодарни.
Ако сакате да бидете среќна личност која секогаш оди напред во животот, почнете да практикувате внимателност. Без разлика дали се работи за медитација , јога или едноставно одвојување неколку моменти секој ден за да дишете и да бидете присутни, направете ја свесноста дел од вашата секојдневна рутина.
3) Го прифаќаат страдањето
Животот не е секогаш лесен и позитивна енергија. Има моменти кога сите се соочуваме со страдање и тешкотии. Меѓутоа, како реагираме на овие предизвици може значително да влијае на нашата среќа и напредок во животот.
Будизмот го учи концептот „Дука“, кој често се преведува како страдање . Но, не се работи за помирување со животот на болка. Наместо тоа, тоа е признание дека страдањето е дел од животот и дека преку прифаќање можеме да го ублажиме.
Гледате, голем дел од нашето страдање доаѓа од отпорот – од тоа што сакаме работите да бидат поинакви, од борбата против реалноста на она што е. Кога ќе прифатиме дека страдањето е дел од животот, престануваме да се спротивставуваме и почнуваме да наоѓаме мир .
Понекогаш е навистина тешко, но и ослободувачко. Затоа што кога можете реално да гледате на животот, кога можете да ги прифатите доброто и лошото како дел од патувањето, се ослободувате од постојаната борба за совршенство. Отворате простор за вистинска среќа, пишува веб-страницата Hack Spirit.
Прифаќањето не е откажување. Се работи за соочување со реалноста директно, со храброст и благодат. Тоа е една од клучните навики што ја владеат среќните луѓе кои секогаш одат напред во животот.
