Нема да му се лутам на тутунот што ми наштети, ако не ми се лути што веќе не си „играм“ со него…
Многу сакам цигари. Кога ги пушам, како да не ми треба ништо и никој. Можам да бидам сам, да пушам, и нема да бидам осамен, и нема да се чувствувам како клошар. Нивните тутунски милувања ги надополнуваат сите недостатоци, ги пополнуваат сите дупки, спасуваат нерви, лечат разочарувања. И во одреден момент тие стануваат толку неопходни колку што се лажни. Бев свесен за тоа, секако бев. Ништо не ми даваш, те мразам, не те сакам во мојот живот. И јас пушев цигара. И се чувствував посмирено.
Една ноќ се враќав дома од ресторан. Имав испушено две кутии. Две. Не знаев што е полошо, цигарите или алкохолот. Отидов во кревет и ми се влоши вистината што ја сфатив. Користев цигари за да се кријам од животот. Ги искористив за да спроведам некоја активност и да бидам чист на совеста дека не сум го трошел времето – точно – не на ништо конструктивно, но барем ми беше добро. И веќе не можев да замислам како ќе се разбудам без нив, како ќе одам во ресторан и нема да запалам… Што ќе правам ако не пушам???
Решив да дознаам.
Прв ден без цигара – тежок, нетипичен, чуден, раздразлив. Нема кафе да ме потсети. Итна потреба од некоја активност за да ме спречи да размислувам. Резултат – шопинг.
Втор ден – малку страв дали ќе успеам, главоболка од претерано размислување, спас: шопинг. Согледување на финансиските придобивки од одлуката и мирен сон.
Трет ден – размислување за различни нешта кои можат да ми станат хоби и убаво и целосно да ми го зафатат времето. Јадење семиња.
Четврти ден – Посетив курс за медитација. Почеток на моите планови за иднината. Награда – многу слатка. Одеднаш можев да ја вкусам храната.
Петти ден – гордост, радост, храброст, сила. Купување.
Шести ден – Фокусирање на моите контакти со непушачи. Сексот не го спомнав до сега, но навистина многу помага.
Седми ден – Фитнес програма. Планирање на екскурзија, курс по германски јазик и листа на културни настани во текот на месецот.
Велат првата недела е најкритична. Ја одминав. А жедта за живот што ја чувствувам е неспоредлива. Како некој да ми извадил превез од очите и гледам – бои, чувствувам мириси, сакам да пробам, чувствувам, посетам! Ќе почнам да танцувам и да се качувам по скали без да останам без здив!
Мојот здив повеќе не наликува на пепелник, а мојот парфем има шанса да ги покаже своите скапи состојки. „Косата ти мириса толку добро!“, рече девојка ми, како првпат да ја мириса. И можеби навистина беше првиот. Ќе ја задржам белата боја на забите, ќе го зајакнам имунолошкиот систем, ќе ја подобрам состојбата на секој орган. Всушност, не знам дали знаете, но никотинот допира до секоја клетка во вашето тело, вклучувајќи ја и крвта. Мислам дека сите заслужуваме нешто многу подобро.
Спорт, вести, здравје, убавина и секс. Ова е мојот рецепт. За среќа.
