Не постои магична формула за да не заштити од неволја. Речиси е невозможно да се избегнат несакани настани, бидејќи појавата и на добри и на лоши работи во одреден момент од нашиот живот е однапред одредена од самата судбина.
Секој ден не може да биде прекрасен и да предизвика само насмевка. Настаните кои ги растажуваат луѓето им даваат и важни животни лекции. Сите ние сме способни повторно да се кренеме по уште еден пад, бидејќи ги имаме потребните алатки за да ги надминеме сите тешкотии.
Затоа секогаш треба да признаете се што не ви се допаѓа и да барате начини да го поправите. Запомнете дека во нас сме полни со сила да се спротивставиме на сите лоши работи. Доволно сме силни да го решиме проблемот и засекогаш да заборавиме на него.
Човекот е обдарен со одредени инстинкти. Овие инстинкти диктираат една од двете реакции кога ќе се појави закана: или возврати или бегај. Сепак, повеќето од заканите со кои се соочуваме повеќе не се страшни ѕверови, како што беа во примитивните времиња. Затоа, тие бараат многу покомплексен одговор.
Очигледно, ако сме скршени во душата, тогаш најдоброто решение за нас ќе биде да трчаме, надевајќи се дека времето ќе стави сè на свое место. Во такви случаи, сè што сакаме е да се вратиме во нормална емоционална состојба и да не ризикуваме да ја влошиме ситуацијата.
Она од што бегате секогаш ви се враќа.
Ранетата душа нужно претпоставува внатрешна промена, чијашто суштина не ја ни разбираме. Промена која целосно не исфрла од рамнотежа. И оваа промена може да почне да не нервира доколку, меѓу другото, не и го дадеме потребното значење и време што го заслужува.
Треба да се опоравиме, а тоа создава процес низ кој треба целосно да поминеме, ако не сакаме, гледајќи наназад, овој проблем повторно да не натера да страдаме.
Принудени сме да ги поминеме сите фази на овој процес. И ако се обидеме да избегаме од тоа, тогаш порано или подоцна ќе сфатиме дека проблемот не следи каде и да одиме.
Не смееме да дозволиме работите кои не ограничуваат да останат во нашите животи, во спротивно никогаш нема да бидеме среќни. Иако ќе ни се чини дека одиме напред, тоа нема да биде така.
Не смееме да бегаме од нашата судбина, туку да ја прифатиме. Мора да се оттргнеме од минатото, колку и да ни е тешко, и да продолжиме да ја бараме среќата!
