Тие велат дека болката ни помага да растеме. Тие велат дека благодарение на неа стануваме посилни. Но, тоа не е секогаш случај …
Да, минувањето низ трауматски искуства може да нè „зајакне“ или да нè испровоцира на различни начини. Тоа нè научи да бидеме повнимателни. Тоа нè научи да кажеме не и да поставуваме граници.
Но, понекогаш болката е неоснована, неоправдана и едноставно се случува. Престанете да кажувате дека емоционалната траума нè прави посилни луѓе. Толку често тие не ограбуваат, па затоа „позитивните“ се ситни, споредени со парчињата на душата што ги изгубивме засекогаш.
Ефектите од секоја искусна болка се над физичката – ги збунува нашето срце, ум и душа. Копате длабоко во празнините на вашите стравови и несигурности, изложувајќи ги на отворено. Траумата влијае на физичкиот, емоционалниот, когнитивниот и социјалниот развој. Нашите емоции на страв, тага, лутина и срам се активираат.
Кога поминуваме низ трауматски настан, телото создава реакција на стрес, понекогаш предизвикувајќи бран физички симптоми – напади на паника, самообвинување и проблеми со спиењето. Никогаш не заборавајте дека болката не е ваша вина. Можеби луѓето ве натераа да верувате дека сте го заслужиле тоа. Но, тоа не е така.
Вие сте силни луѓе, но не поради траумата што сте ја доживеале. Вашата болка не ве дефинира. Вие сте многу повеќе од тоа.
