Вистинските луѓе нема да ве напуштат кога времињата ќе станат тешки. Тие нема да измислуваат изговори кога ви се најпотребни. Тие нема да ве натераат да ги доживеете најлошите моменти сами.
Вистинските луѓе нема да се прашуваат што да прават кога ги споделувате своите чувства со нив. Тие нема да се исплашат кога ќе го видат вашето вистинско јас. Нема да ви се суди за отворање на душата или носење на срцето „во ракав“. Тие ќе ја ценат вашата искреност. Тие ќе бидат тука за вас – ќе ве тешат, ќе слушаат, ќе се обидат да го направат најдоброто за вас.
Не мора да се грижите дека сте сами, бидејќи не можете да ги изгубите вистинските луѓе. Луѓето што ви недостасуваат, луѓето што ве изневерија, дури и без да кажат ни збор, се оддалечија за добро. Не ви требаат нивните негативни страни. Не ви требаат сомнежи од кои се чувствувате. Не ви треба драмата.
Ако некој го напуштил вашиот живот, тогаш тој не заслужува место таму. Можеби ви недостасува, но дали има смисла да страдате за некој што лесно ќе ви сврти грб? Понекогаш искушението да им пишувате е преголемо, да ги замолите да се вратат, но мора да ја прифатите идејата дека нивното место не е до вас. Можеби треба да продолжите понатаму. Можеби е подобро без нив и нивната привремена љубов.
Можеби ќе се чувствувате задушено во моментот, но ќе напредувате без нив. Мора да прифатите што се случило и да си дозволите да продолжите по својот пат.
Вистинските луѓе ќе поминат низ сите бури во животот со вас. Тие ќе се обидат да ве расположат. Тие ќе се обидат да ја надминат вашата болка затоа што знаат дека ја заслужувате секоја секунда.
Престанете да се грижите за луѓето кои одбрале да го напуштат вашиот живот затоа што тие не се толку важни колку што мислите. Никогаш не било замислено да бидат трајни. Не можете да ги изгубите вистинските луѓе.
