Мислеше дека тој е „единствениот“ затоа што веднаш ја привлече. Првиот пат кога неговите очи беа „заклучени“ со нејзините веќе не можеше да чуе и да види ништо околу тебе. Тој се насмевнуваше на крајот од секоја средба и тоа се забележуваше. Луѓето го пофалија нејзиното расположение, припишувајќи го на новооткриената среќа на новата личност во нејзиниот живот. Оваа насмевка беше креација на друга личност, а не на внатрешниот мир. На човекот кој ги изми сите нејзини грижи, кој упати барање да биде чувар до нејзиното срце и душа.
Ова вртоглаво чувство ја натера да се замисли да создаде семејство со овој човек, без разлика колку часови поминале од заедничкиот прв состанок. Мислата за нејзината иднина ја возбуди на незамисливи начини, затоа што конечно најде маж да ја замени таа празна силуета од соништата.
Ако можеше да вреска од покривите, тоа таа ќе го направеше. Потрагата заврши. Логичкиот дел од мозокот и велеше дека треба да забави, да ужива во вообичаените моменти, додека секоја друга клетка во телото и се трнеше затоа што сѐ беше само совршено.
Пред многу време таа во својот ум нацрта слика на човек кој не може да се спореди со кој било друг поранешен, а потоа се појави – вистинско олицетворение на нејзината листа на барања. Точното човечко суштество со кое се гледа како старее. Тој беше совршен од секој поглед.
Не беше важно што тој престана да одговара на нејзините телефонски повици и сè помалку ги чита нејзините пораки. Не се грижеше кога тој започна да ги откажува заедничките планови и честопати се оправдуваше со долгата работа. Не се грижеше, бидејќи тој беше совршен, човекот што го држеше клучот на нејзиното срце, но се оддалечи од нејзините раце.
Одби да ги отвори очите кон неговите несовршености – неговата неможност да ги смири нејзините несигурности и неможноста да биде таму кога и требаше.
И така се тоа траеше додека еден ден таа не сфати дека заслужува многу повеќе од „совршен“ маж со совршени лаги. Дека треба да се почитува себе си повеќе од било која листа на квалитети… Таа сфати дека на ниту една жена не и треба „совршен партнер“, туку да биде „единствена“ со сите нејзини глупави шеги и детски шарм.
