Мајка ми ме научи секогаш да наоѓам време за себе. Како што растев, таа се погрижи добро да ги запомнам нејзините зборови:
“Секоја жена секогаш треба да има време да пие кафе со себе, да оди на систематски еднаш годишно и на фризер (барем) еднаш месечно! Ова е задолжително, и сè друго е по своја волја!”
И самата живее според тој принцип, така што на нас, нејзините ќерки, ни преостанува само едно: да живееме како што нè научи таа.
Со години слепо го следев ова нејзино непишано правило, дури и сега кога и самата сум мајка. Дали знаете колку е тешко тоа сега? Бидејќи имам двајца ученици кои тренираат во два спорта, мојот ден се состои во брзање од училиште до теретана и така на секој божествен ден!
Додадете на тоа училишни обврски, родендени и други придружни активности и ќе добиете резултат дека, како и повеќето мајки, и јас го живеам животот како „мува без глава“.
Некои би рекле дека е невозможно да најдете време за себе во тој зафатен распоред, но јас велам дека тоа е сосема изводливо.
Јас сум едноставна жена и моето семејство знае дека ќе пристигнам и тоа е невозможно само ако ми дозволат да го пијам утринското кафе сама, во мир, секое утро. Ако не ме допрат наутро, нема да ги допрам ниту јас! Тивка мајка, тивка куќа.
Така, секое утро станувам многу рано и додека сите сè уште спијат, ставам вода за домашно кафе. Потоа ја земам мојата омилена чаша и истурам жешка, црна течност во неа. Има нешто посебно во таа утринска навика. Тоа е она што ме смирува, што ми дава верба дека денот ќе биде добар, затоа што утринското кафе е добро. Потоа седам сам со своите мисли и додавам и одземам сè што ми даде животот.
Додека ја пијам последната голтка кафе, минува околу половина час. Од друга страна, за време на викендите си дозволувам да спијам малку подолго и да чекам сопругот да ме разбуди со свежо сварено кафе што го пиеме додека уживаме заедно да се дружиме и да правиме планови за претстојниот викенд.
Ако некој некогаш ме праша за рецепт за среќа, ќе му кажам дека е можноста да испие чаша полна со опојна арома, уникатен мирис и вкус секое утро, во мир, која ги организира мисли и го опушта телото, и дека ја носи енергијата потребна за сè што денот носи со себе.
Не е луксуз, тоа е неопходност! Толку многу си должиме на самите себе!
