Зборувањето за другите зад грб, познато и како озборување, е вообичаено човечко однесување кое може да има различни основни причини. Некои од вообичаените причини зошто луѓето се впуштаат во озборувања вклучуваат:
1.Поврзување и дружење: Озборувањето може да биде начин луѓето да се поврзат со други кои споделуваат слични мислења или чувства за некој друг. Може да создаде чувство на другарство и припадност во групата.
2.Барање валидација: Со тоа што зборуваат негативно за другите, некои поединци може да бараат потврда за нивните сопствени верувања, постапки или несигурности. Тие би можеле да се чувствуваат подобро за себе со понижување на другите.
3.Решавање на конфликти (или избегнување): Луѓето може да озборуваат за да ги исфрлат своите фрустрации или гнев за некого без директно да се соочат со него. Тоа може да биде начин да се справите со конфликтите или да избегнете непријатни разговори.
4.Љубопитност и интерес: Луѓето се природно љубопитни за животите на другите, особено ако тие поединци се добро познати или влијателни. Озборувањето може да биде поттикнато од желбата да се знае повеќе за туѓиот живот.
5.Моќ и контрола: Озборувањето може да биде средство за некои поединци да вршат моќ и контрола над другите преку ширење гласини или манипулирање со информации.
6.Несигурност и завист: Озборувањето може да потекнува од чувствата на завист или несигурност, бидејќи некои поединци може да се обидат да ги спуштат другите за да се чувствуваат подобро за себе.
7.Забава: Озборувањето често се смета за забавно и може да биде форма на забава или одвлекување на вниманието за некои луѓе.
Иако озборувањето може да обезбеди привремено задоволство или чувство на поврзаност, тоа може да биде штетно на долг рок. Озборувањето може да доведе до недоразбирања, повредени чувства, оштетени односи и токсична социјална средина.
Ако сметате дека сте вклучени во озборувања, од суштинско значење е да ги земете предвид потенцијалните последици и да се обидете да се воздржите од такво однесување. Наместо тоа, фокусирајте се на градење позитивна и отворена комуникација со другите, и ако има загриженост за некого, обратете им се директно и конструктивно. Охрабрете ја културата на почит и емпатија, каде што луѓето се чувствуваат удобно отворено да разговараат за своите чувства и прашања, наместо да прибегнуваат кон озборувања.