Пристапот за команда и контрола одамна е надвор од мода. Во исто време, овој стил на управување и микроменаџмент (манија да се следат процесите до најмалите детали) сè уште се дел од однесувањето на многу шефови. „Најдобар начин да се направи нешто е да го направиш тоа сам“ – врз основа на овој начин на размислување, но сфаќајќи дека не можат да бидат човечко друштво, тие се обидуваат да контролираат како апсолутно се се случува.
Без разлика дали сте ИТ шеф на кој нема дозвола за пристап до алатките за соработка, или жена која управува со тим и врши притисок врз вработените да ја завршат работата, вашето однесување веројатно ќе биде штетно за продуктивноста.
Историски гледано, лидерите ги контролирале луѓето наместо да се поврзуваат со нив. Според американскиот невролог Далтон Кехо (автор на Mindful Management), овој пристап има негативно влијание врз свесните, невролошки потреби кои ги мотивираат луѓето да работат продуктивно. Причината е што внатре во човечкиот мозок работите се комплицираат кога некој има легитимно право да ни каже што да правиме. Еден дел од нашиот мозок знае дека ситуацијата бара внимание, но огледалниот нервен систем сугерира дека доминацијата на другиот е всушност закана од „ниско ниво“, според телото. Во случај на присуство на непријателски шеф кој се обидува да контролира, ние стануваме исполнети со страв и природно почнуваме да сакаме да бегаме од оваа личност.
Доминантните лекари се перцепирани негативно од пациентите. Доминантните менаџери ги „подигнуваат“ своеволните вработени. Ако шефот зборува на презирен начин или покажува недостаток на доверба обидувајќи се да контролира, вработените автоматски почнуваат да се спротивставуваат. Џон Сингер и Ејми Кади во една студија истакнуваат дека повеќето менаџери непромислено ја нагласуваат својата сила, компетентност и придонес во работата. Ова не ги ангажира нивните емотивно подредени луѓе, напротив.
Со цел луѓето да се чувствуваат ангажирани, нивниот нервен систем треба да имитира соодветни емоции (како позитивно очекување или оптимизам дека нешто ќе се случи) покажани од менаџерот. Така тие се инспирираат и автоматски почнуваат да го имитираат расположението. Ако шефот е далечен, агресивен или арогантен, нивото на мотивација се намалува, а со тоа и продуктивноста. Лошите сигнали ги тераат вработените да го перцепираат претпоставениот како „закана од ниско ниво“. Нивната емоционална енергија е насочена навнатре, во самоодбрана, наместо да бидат искористени за нешто продуктивно за компанијата.
Советите на невролозите до менаџерите се: дајте им поголема слобода на вработените и зрачете со оптимизам. Ова ќе ја зголеми продуктивноста.
