Љубовта доаѓа и си оди. Ние се заљубуваме и паѓаме во љубов, понекогаш мислиме дека сме ја сретнале вистинската личност, но всушност сме многу далеку од вистината. Ова е Бермудскиот триаголник на емоции и кога мислите дека сте стигнале до брегот, вие сте целосно изгубени на море.
Но, брановите што паѓаат, силната подводна струја и стравот од давење се привремени. Еден ден ќе ги отворите очите и ќе ги видите мирните води, светлото сонце и нежниот потсетник дека сте биле доволно храбри, доволно силни и достојни за да излезете живи. Така е во љубовта …
На почетокот, тој не беше мој „тип“. Тој беше тивок, а јас не можев да ја затворам устата. Тој сакаше да чита, а јас претпочитав гласна музика. Тоа беше чудна врска, но неговиот уште почуден шарм и светлината во неговите очи ме држеа таму. И успеавме!
Имав план. Знаев со каков човек сакам да го поминам својот живот – смешен, духовит, душата на друштвото, со кого ќе имаме неверојатен социјален живот исполнет со пријатели, семејство и забава. Додека не се заљубив во некој што беше осаменото и тивко дрво во шарениот пејзаж што го имав насликано во мојата глава.
Тој е тивок, нежен, независен и сè што не сум јас. И да бидам искрена, тоа ме преплаши исто како што ме заинтригираше.
Човекот од моите соништа се покажа како некој потполно несуден, сосема спротивен и сосема прекрасен. Тој беше човек кој прифати. Некој што ми дозволува да го живеам животот до застрашувачки височини и да бидам спонтана со авантурите што ги направив.
Сега тој е мојата бура, мојот ветер и мојот мир. Тој ме држи на земја, и јас внесувам искри во неговиот живот.
Љубовта не се вклопува во убави пејзажи, идеи и фантазии. Останете верни на тоа што сте и никогаш не обидувајте се да ги менувате луѓето до вас. Во толку брзање приказна за изобилство и недостиг, го најдов мојот совршен микс.
