Помеѓу 13 и 14 век, регионот бил дел од Австрија, кој во тоа време била мултинационална империја. Татарите од Исток и Турците од Југот ја нападнале Европа. Нападите биле кратки, но катастрофални, и затоа Австрија одговорноста за одбраната ја оставила на луѓето кои што живееле таму. Ова ги поттикнало трансилванските Саксонци кои живееле во расфрлани села, наместо да вложуваат огромни напори и ресурси во изградбата на одбранбени системи на целата населба, да изградат цврсти тврдини околу црквите.
Така станало практика околу селската црква да се изгради тврдина на неколку спрата со отвори за оружје, заштитен ров и двојни или тројни порти. Овие мини-тврдини биле доволно силни за да ги издржат нападите. Во минатото, тие броеле повеќе од 300, но до денес останале само околу 150, од кои 10 се наведени на списокот на светското наследство на УНЕСКО.
