Натежна светот
Од тагата на оние чии плеќи
Од туѓите злодела стенкаат
Од звуците на лелекот на оние
Кои за ронки човечност проплакаа
Од бојата на крвта на оние
Чија самотија во дрвен сандак завршува
Натежна светот
Од песната на оние
Кои без глас останаа
Од воздишките на оние
Кои спокојот ниту во сон го наоѓаат
Од зборовите ненапишани на оние
Кои сакаа за добрината да зборуваат
Натежна светот
Од ѕверови во кожа човечка
Чии песјаци загризуваат во честа
Од оние чија пружена рака
Завршува со удар во срцето
Од јадови завиткани во светликава хартија
Подарени од оние кои за милост не знаат
Натежна…НЕ!
Му натежнавме на светот
Како аздисана толпа која усул нема
Та гази се’ пред себе
И остава пустош ко чума зад себе
Полни злоба и суета тешка
Та удираме со нозете по земја
Ко премногу разгалени деца
Кога не ќе им го дадеш она
Што во мигот го посакале
Од беснотилак и лошотилак
Му натежнавме на светот
Го искасапивме
Наопаку го превртевме
И душата низ нос му ја извадивме
И нема ден во кој барем едно зло
Дивите меѓу нас не го сториле
И нема ден во кој барем еден од питомите
Удар од камшик не го жигосал
Оти натежна светот од оние
Кои диви ги нарекуваат
Кои ниту Бог признаваат
Ниту Љубов живеат
Натежнал светот од тежината
На дивите кои се накотија
Оти ними и телата и душите
Ко црна земја тешки им се
Натежнати на светов
И врз добрината на питомиот човек
Кој изумира
Кој одумира
Под тежината на неправдата
Автор : Ана Бунтеска
