Доаѓа време кога се што ви треба е топлина и мир. Немате сила, немате енергија за ништо друго. Не те влече.
Сте биле толку многу горе-долу во емоциите, во вашите аспирации и во вашите желби… Толку често сте паѓале, момент пред да го достигнете високото. Така неочекувано се најдовте наопаку и го губите хоризонтот. И ви требаше толку, толку многу енергија за да останете цели… Дека денес треба само да се симнете од овој тобоган.
И да престане. Ако е можно, во нечија прегратка. Ако не – го прегрна остатокот од себе. Да се опуштите. Не размислувај. Да се насмееш на будалата што си бил. Да ти подаде рака за таа правилна одлука.
Доаѓа момент кога се што ви треба е топлина и мир…
Нема гласни разговори. Без емоционално прегревање. Без смешни аргументи.
Научете да се ослободите од малите нешта. Она што ќе биде неважно утре веќе не може да ве контролира денес.
Време е за мир и топлина. Сè друго е надвор од вашето ново јас. Уморни сте од екстремни заплети. Го бараш пулсот затоа што веќе не го чувствуваш во ушите, забрзан.
Учиш да бидеш река. Затоа што предолго си море. А бурите премногу те изморија.
Понекогаш се среќавате себеси пред вашиот праг. Ако може, во нечија прегратка, ако не, прегрнувајќи го остатокот од себе…
Автор: Аријадна
